Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

strona zwrotna

См. также в других словарях:

  • strona — ż IV, CMs. stronanie; lm D. stronaon 1. «każda z powierzchni ograniczających jakąś bryłę; prawy albo lewy bok czegoś, brzeg, ściana, krawędź czegoś; przestrzeń, miejsce na krawędzi czegoś, np. drogi, rzeki» Południowa, północna, wschodnia,… …   Słownik języka polskiego

  • strona — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. stronanie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} każda z płaszczyzn ograniczająca coś; bok, ściana, krawędź; także przestrzeń wokół tej płaszczyzny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Północna,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zwrotny — zwrotnyni, zwrotnyniejszy 1. «dotyczący zwrotu, zmiany kierunku (na wsteczny)» Ruchy zwrotne. Zawór zwrotny. ∆ cyber. Sprzężenie zwrotne «uzależnienie działania na pewne zjawisko od zmian zachodzących w tym zjawisku (oddziaływanie skutku na… …   Słownik języka polskiego

  • ważyć — ndk VIb, ważyćżę, ważyćżysz, waż, ważyćżył, ważyćżony 1. «określać ciężar czegoś za pomocą wagi, porównywać ciężar czegoś z jednostką wagi; odważać» Ważyć towar na wadze. 2. «mieć pewien ciężar (określony w jednostkach wagi)» Bagaż ważył… …   Słownik języka polskiego

  • anonsować — ndk IV, anonsowaćsuję, anonsowaćsujesz, anonsowaćsuj, anonsowaćował, anonsowaćowany 1. «zapowiadać przybycie, wejście, wymieniać nazwisko wchodzącego; meldować» Anonsować przychodzących gości. 2. «podawać do wiadomości to, co ma nastąpić;… …   Słownik języka polskiego

  • aprowidować — ndk IV, aprowidowaćduję, aprowidowaćdujesz, aprowidowaćduj, aprowidowaćował, aprowidowaćowany «zaopatrywać w artykuły pierwszej potrzeby, zwłaszcza w żywność» Aprowidować ludność stolicy. Aprowidować sklep w towary. aprowidować się strona zwrotna …   Słownik języka polskiego

  • biczować — ndk IV, biczowaćczuję, biczowaćczujesz, biczowaćczuj, biczowaćował, biczowaćowany «bić, chłostać dziś tylko w zastosowaniu do umartwień ascetycznych» biczować się strona zwrotna czas. biczować …   Słownik języka polskiego

  • bić — ndk Xa, biję, bijesz, bij, bił, bity 1. «zadawać razy, ciosy; chłostać, smagać» Bić kogoś pięściami, rózgą, kijem, batem. Bić kogoś, coś z całej siły, do utraty przytomności, do upadłego, ile wlezie. Bić po łapach; bić po plecach, po twarzy a. w… …   Słownik języka polskiego

  • błocić — ndk VIa, błocićcę, błocićcisz, błoć, błocićcił, błocićcony «brudzić błotem; zostawiać ślady błota na podłodze» Błocić podłogę. Błocić mieszkanie a. w mieszkaniu. Błocić (sobie) obuwie, płaszcz. błocić się 1. strona zwrotna czas. błocić Dzieci… …   Słownik języka polskiego

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • brudzić — ndk VIa, brudzićdzę, brudzićdzisz, brudź, brudzićdził, brudzićdzony «czynić brudnym, zanieczyszczać, walać, smolić, plamić; robić nieporządek, śmiecić» Brudzić książki, ubranie. Brudzić podłogę, ściany. Brudzić błotem, farbą, smarem. Brudzić… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»